Bandung-Yogyakarta

Als we pas rond de middagwakker worden stoppen we vlug onze spullen in de rugzak om nog net op tijd uit te checken. We brengen de rest van de dag door in de stad. Eigenlijk is die stad een immens grote markt waar de ene iets verkoopt en met dat geld bij de anderen iets gaat kopen. Bezienswaardigheden zijn er niet echt, maar het leven zoals het is is al interessant genoeg..

Er is in wel armoede, maar niet in extreme vorm. En er zijn duidelijk ook rijkeren. Zo is er ook een contrast tussen het `vuile` straatleven en de zeer propere shoppingmalls.
Op straat zijn de niet schoolgaande kinderen bij de ouders aanwezig en lopen overal tussen, straten rijden vol met brommers, oversteken is en kwestie van durven, er is overal geroep en lawaai en het is echt een drukke bedoening. Sluitingstijden,vakbonden,kinderopvang,.. het zijn nog onbekende woorden hier.


Aangezien het nog geen hoogseizoen is gingen we er van uit dat het altijd wel lukt om een trein te boeken. Maar dat blijkt niet zo te zijn voor de komende dagen. Het is weekend en dat betekent dus ook boeken goed op voorhand. Wat we niet gedaan hebben dus gaan we voor een alternatief en dat blijkt er te zijn in de vorm van een nachtbus nog dezelfde avond. Het vertrekuur is duidelijk, voor de aankomst is altijd af te wachten..
Maar goed,omdat we toch verwachten een uur of tien te reizen gaan we ons nog eerst bevoorraden in een supermarkt. Als we willen betalen blijkt dat er een van onze geldbriefje vals is. Wat we bij vergelijking ook zelf goed zien, maar als leek weet je niet hoe de plaatselijke biljetten er horen uit te zien als je ze aanneemt. Gelukkig geraken we een beetje later toch ook van het briefje af. Misschien is er hier wel zoveel vals geld in de omloop dat ze daar niet moeilijk over doen, en dat zelf weer aan onwetende toeristen afgeven..

Over de bus kunnen we alleen maar positief zijn. Proper en ruim. Blijkt ook wel dat er niet enkel overdag teveel volk op de weg is, maar bijna de helft van de tijd staan we ook s nachts in de file. En er is natuurlijk de nachtelijke stop om een volledige maaltijd te gaan eten. Tijdens die stop maken we kennis met een Engelssprekend koppel. Wat fijn is, maar ook een grote hulp blijkt te zijn als de chauffeur ons later probeert duidelijk te maken dat de bus niet echt stopt in het centrum en we nog een overstapje moeten maken. Dit hadden we zonder vertalers zelf nooit kunnen verstaan.
Die overstap verloopt ook weer goed en tegen de ochtend kunnen we dan toch voor een paar uurtjes echte nachtrust in bed kruipen in de meer bekendere stad Yogyakarta.