Mount rinjani
Door: andrehelga
Blijf op de hoogte en volg Helga en André
04 Juli 2012 | Indonesië, Batavia
Gelukkig hebben wij een nog goed bewaard geheim in de trekkingswereld ontdekt,namelijk de beklimming van de mount Rinjani. Een vulkaan van iets meer als 3700 meter hoog die in 1994 nog voor een grote aswolk zorgde in zowel Lombok als de omringende eilanden.
Onze expeditie begon om vijf uur s morgens als we met een busje naar de vertrekplaats worden gebracht. De eerste dag was al een serieuze klim van 2000 meter. Maar eenmaal boven krijgen we werkelijk een prachtig uitzicht over het meer dat zich rond de vulkaan gevormd heeft. Na lekkere nasi goreng en de zonsondergang gaan we al slapen.
Na een koude nacht in een veel te lichte slaapzak staan de dragers al klaar met thee en een uitgebreid ontbijt. Hadden we ook wel nodig want er stond een afdaling naar het meer en terug stijgen tot op dezelfde hoogte op het programma. Twee groepsgenoten besluiten al terug te keren dus waren we nog met zes.
Het meer zelf was op zich wel mooi, maar zoals we ook al zagen in Java en Lombok ligt er op de oevers overal vuil. Jammer genoeg is het de gewoonte om afval gewoon op de grond te gooien. Na de hotsprong klimmen we terug naar boven, dwars door de wolken heen. En best pittig klimmen ook.
Kamperen doen we aan de voet van de rim. Er wonen ook een paar families apen die zich al snel laten zoen om eten te krijgen. Leuk om te zien hoe menselijk ze toch zijn.
Ons doel is om de rim voor de zon terug opkomt te beklimmen.
We starten om kwart voor drie s nachts. Gelukkig is het volle maan die nacht. Na een klein uurtje ploeteren begint de echte beklimming. Wat voor het eerste deel nog redelijk meeviel. Vanaf dan moesten we in groepjes samen lopen wegens te gevaarlijk. Die laatste 500 meter gaan evenveel achteruit als vooruit. De ondergrond bestaat uit kiezeltjes en de helling is zwaar. Bij elke stap diep inzakken en terug achteruit zakken is erg zwaar en demotiverend.
Gelukkig raken wij nog voor de zon opkomt aan de top. Daar kruipen we snel in een meegesjouwde slaapzak wegens de ijzige kou. Als de zon opkomt krijgen we een 360 graden zicht en daar staan maakt de zware weg er naartoe het allemaal waard!
De volledige afdaling was nog een tocht van een zevental uren en intussen begonnen de voeten al een paar pijnlijke punten te laten kennen.
Onze expeditie begon om vijf uur s morgens als we met een busje naar de vertrekplaats worden gebracht. De eerste dag was al een serieuze klim van 2000 meter. Maar eenmaal boven krijgen we werkelijk een prachtig uitzicht over het meer dat zich rond de vulkaan gevormd heeft. Na lekkere nasi goreng en de zonsondergang gaan we al slapen.
Na een koude nacht in een veel te lichte slaapzak staan de dragers al klaar met thee en een uitgebreid ontbijt. Hadden we ook wel nodig want er stond een afdaling naar het meer en terug stijgen tot op dezelfde hoogte op het programma. Twee groepsgenoten besluiten al terug te keren dus waren we nog met zes.
Het meer zelf was op zich wel mooi, maar zoals we ook al zagen in Java en Lombok ligt er op de oevers overal vuil. Jammer genoeg is het de gewoonte om afval gewoon op de grond te gooien. Na de hotsprong klimmen we terug naar boven, dwars door de wolken heen. En best pittig klimmen ook.
Kamperen doen we aan de voet van de rim. Er wonen ook een paar families apen die zich al snel laten zoen om eten te krijgen. Leuk om te zien hoe menselijk ze toch zijn.
Ons doel is om de rim voor de zon terug opkomt te beklimmen.
We starten om kwart voor drie s nachts. Gelukkig is het volle maan die nacht. Na een klein uurtje ploeteren begint de echte beklimming. Wat voor het eerste deel nog redelijk meeviel. Vanaf dan moesten we in groepjes samen lopen wegens te gevaarlijk. Die laatste 500 meter gaan evenveel achteruit als vooruit. De ondergrond bestaat uit kiezeltjes en de helling is zwaar. Bij elke stap diep inzakken en terug achteruit zakken is erg zwaar en demotiverend.
Gelukkig raken wij nog voor de zon opkomt aan de top. Daar kruipen we snel in een meegesjouwde slaapzak wegens de ijzige kou. Als de zon opkomt krijgen we een 360 graden zicht en daar staan maakt de zware weg er naartoe het allemaal waard!
De volledige afdaling was nog een tocht van een zevental uren en intussen begonnen de voeten al een paar pijnlijke punten te laten kennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
