Colombia

Precies 24 uur geleden trokken we de deur dicht in Den Haag (bedankt voor de overnachting Nico en Maddy) om via Schiphol naar Bogota te komen.

De 24 uren zijn letterlijk en figuurlijk gevlogen. Het eerste deel ging tot Toronto, waar we anderhalf uur overstap tijd hadden. Maar omdat we een klein beetje vertraging opliepen en Canada eist dat iedere passagier zelf zijn bagagge gaat inklaren werd het toch spannend toen we die rugzakken maar niet op de bagaggeband zagen vallen.
Eens die er toch waren zijn we naar de vertrekhal gespurt en na weer een douanecontrole (3 stempels in de reispas bij op minder dan een uur) verder te rennen.
Als we aan het vliegtuig komen stellen we vast dat rij 11 de voorlaatste rij is. Grote mensen konden zelfs niet goed rechstaan in het vliegtuigje. Nadat de enigste stewardess de veiligheidsvoorschriften -zonder micro- gezegd had dacht ik even dat ze ook nog zelf ging vliegen, maar daar was gelukkig toch een piloot voor die ons een uur later veilig in New York afzette voor ons laatste deel verder te reizen.

In Bogoto ging het ook supervlot voor ons, voor anderen wat minder want als de drugshonden een bagaggestuk aanduiden op de band mogen de eigenaars "even meekomen".

Maar intussen zijn wij in ons hostelletje geraakt om hier om middernacht ook in bed te kruipen.