Salvador

Salvador is de hoofdstad van Bahia,de staat waar de meeste zwarten wonen, maar vooral de stad van muziek en capoeira.
De bevolking zijn afstammelingen van Afrikaanse slaven die dit nog steeds uiten in dans, religie, muziek,... De donkere huidskleurenvarieren in verschillende tinten gaande van koffie tot pikzwart, en ondanks dat iedereen gelijk is en dit ook zo aanvoelt zouden de lichtere kleuren het toch nog net iets makkelijker hebben, vooral in het professionele leven.
Maar degene die wij zien hangen vooral rond, maken muziek of dansen en lachen op straat. En bier gaat er met liters binnen..
Op het strand kunnen we het maar een uurtje uithouden, dan zijn we al roodverbrand. Het is er trouwens erg druk wegens de feestdagen hier. Je ziet het niet, maar de stranden zouden ook vervuild zijn.En er zou een strandparasiet leven die het vooral op de voeten gemunt heeft. Daarom zijn er jongens en meisjes die steeds water over de voeten komen gieten om die parasietvrij te houden.
Het eten vinden we tot nu toe toch niet echt op over naar huis te schrijven dus dat doen we dan verder maar niet.

Op straat is er capoeira te zien. Dit is een dans die onstaan is dankzij de slaven. Zij mochten geen gevechtsport beoefenenen en camoufleerden hun aanval en verdedigingstechnieken onder de dansvorm. We gaan op zoek naar een fort waar de verschillende meesters hun dans en vechttechnieken aanleren. Maar we hebben pech want de enige meester die er op dat moment aanwezig is is een meester die Engels onderwijst in een van de lokalen. Gewoon op straat kunnen we wel gelukkig een beetje zien van het gebeuren. En wel goed dat er Engels wordt gegeven want de kennis van die taal is erg karig. Voor het WK van 2014 en de olympische spelen van 2016 zal de taal nog een grote uiitdaging worden.

Overal vind je gebouwen die de tand des tijds niet hebben doorstaan, alleen de gevels laten zien wat er ooit stond. Maar de Pelourino wijk is al wel enige tijd onder UNESCO geplaatst en dat is ook echt een gezellige wijk. Overal loopt er wel zwaar bewapende politie rond, maar zo garanderen ze ook de veiligheid tot middernacht; daarna is het er wel gevaarlijk en wordt het ten sterkste afgeraden er nog rond te lopen. Ook Michael Jackson heeft er ooit op het balkon van een huisje gestaan tijdens de clip They don't care about us.
Sommige vrouwen lopen er in typische kledij van Bahia rond, leuk om naar te kijken, maar foto's nemen mag alleen voor grof geld. Eigenlijk is het overal wel moeilijk om foto's te nemen hebben we het gevoel. De meeste toeristen komen ook van Brazilie zelf die daar niet mee bezig zijn.
Maar in ons hostel komen we toch weer enkele Nederlanders tegen. En daarmee beleven we weer leuke avonden, begeleid met de nationale drank caipirinha en zijn varianten...