Ontmoeting met internetkennis en grensceremonie

Via het internet hadden we een lokale welzijnswerker ontmoet. Daar hebben we vandaag een afspraak mee. We ontmoeten elkaar in een school voor weesjongens, een plaats waar zo een 350 jongens de kans krijgen om les te volgen, en om een beetje een thuis te hebben. Sonu is daar aanwezig om zijn project ivm sensibilisering van kanker en andere ziektes te promoten aan een groep intelligente mannen en vrouwen die een seminarie volgen in het schooltje.
Wij krijgen ook een rondleiding en dan neemt hij ons mee om bij een rijke vriendin te gaan lunchen. Ze woont met haar gezin in een typisch westers huis en ook het eten is op een westerse manier, maar het mooie is dat zij met eigen geld een gebouw heeft gekocht om kinderen uit de slums van Amritsar in te ontvangen om een beetje te kunnen spelen.

Tegen de vooravond trekken we richting Pakistan, dat zo een dertig kilometer van deze stad ligt. Iedere avond heeft er daar een waar ceremonie plaats tussen de twee landen.
Na een tijdje aanschuiven in rijen (mannen en vrouwen apart) en een grondige controle raken we binnen.
Wij krijgen een goede plaats op de tribune en terwijl we aan het wachten zijn begint het plots hard te regenen. Gelukkig mogen we schuilen onder de sjalen van Indische meisjes achter ons. Intussen beginnen de Indiers uit volle borst te roepen en wordt er gedanst en met vlaggen gezwierd. Iets later begint aan de overkant van de grens hetzelfde tafereel. Dan begint het spectakel zelf, met op en neer geroep en gejuich en veel gemarcheer naar de poort van de grens toe. Voor ons is het een show, maar blijkbaar is het bittere ernst.. wat we wel geloven want de twee landen zijn niet bepaald goede vrienden..
Maar uiteindelijk gaat de poort toch open en worden de vlaggen even afgelaten...

Weer weggeraken is even moeilijk omdat de hele massa tegelijk vertrekt, maar als we een uur later terug aan het station worden afgezet staat Mr Singh ons zelf op te wachten.
Terug bij zijn thuis maken we kennis met de rest van zijn familie.
Als we in bed kruipen kan ik niet meteen slapen omdat we tijdens de ochtend een salamander aan de binnenkant van ons muggennet hadden gezien, die Andre wel had weggejaagd, maar het blijft een onprettige gedachte..