Gondar-Mekele

Onderweg

"Het is op een dag mogelijk, maar geen garanties". Zo wordt de weg omschreven van Gondar naar Mekele. Omdat we daar een speciale trip willen doen moeten we er geraken, zoniet moeten we vier dagen wachten.

Om vier uur gaat de wekker en even later zet een bajaj (tuktuk)ons af aan het busstation. Wat een zeer levendige plaats is. Buiten de gewone bussen is er ook een goed uitgewerkt systeem van minibussen. Die worden opgevuld en vertrekken als ze vol zijn en pikken onderweg nog mensen op. Het eerste deel is met een gewone bus. Die rijdt zeer traag en zorgt op haar eentje al voor een smogalarm. Ze stopt ook regelmatig en uiteindelijk komen we vrij laat aan in de overstapplaats. Op het busstation worden we letterlijk door iedereen aangeklampt, er wordt ook vaak gevochten want iedere chauffeur wil zijn minibus volkrijgen, maar er gaat geen bus meer tot Mekele. Na een telefoontje met het bureau van de trip nemen we haar raad en gaan alvast naar een stad verderop gelegen, daar zouden we kunnen overnachten en s morgens nog een stuk verder rijden.
De minibus vult zich op en tegen dat we vertrekken zitten we met twintig mensen op twaalf plaatsen. Ach, je wordt dat wel gewoon..
Als we er bijna zijn valt de bus stil. De chauffeur springt meteen in een bus die terug rijdt. We wachten intussen dan maar... Stilaan springen enkelen al in een andere bus om als er nog eentje wil stoppen. Omdat het stilaan donker wordt overwegen we om onze rugzakken al van het dak te laten halen om zeker niet als laatste over te blijven. Maar net dan komt de chauffeur terug met een tonnetje diesel. Die wordt er vlug ingekapt zodat we terug kunnen vertrekken. In het stadje waar we moeten blijven is slechts een hotel. Meer als wat huizen rond de hoofdbaan is het ook niet, maar het zijn tenminste stenen huizen. We komen er in contact met de manager die Engels spreekt en ons een bewaker aanbiedt om s morgens heel vroeg ons tot het busstation te begeleiden.
Na heel wat gepraat, geduw en getrek vinden we toch een bus die tot Mekele rijdt. Eigenlijk mogen minibussen maar 150km rijden, deze gaat er net over. Het vullen gaat redelijk, maar er wordt zo traag gereden dat we vrezen het niet te halen. Steeds krijgen we te horen "nog 10 minuten"...
Net op tijd/te laat geraken we er...
Gelukkig is de groep blijven wachten op ons. Het avontuur kan beginnen!