Kathmandu

In deze stad zijn we uiteindelijk een weekje blijven hangen. Een beetje omdat we enkel van hieruit onze Tibetreis konden regelen. Maar ook omdat het aangenaam is om ergens een tijdje te verblijven. En toegegeven, een westerling komt in deze stad niets te kort.
Thamel is het mekka voor trekkings te boeken, maar dat hadden we al gedaan. Toch is het leuk om door de straten te lopen waar alle perfecte namaakuitrusting te koop is. Er veel eetgelegenheden zijn en er zelfs een supermarktje en een bakker is.
Kathmandu wordt wel eens als vuil omschreven, maar dat valt goed mee. Zeker in vergelijking met India. En vele straten worden echt goed gepoetst.
Het bekendste plein, het Durban Square, is wel mooi,maar niet zo mooi als het plein met dezelfde naam in Patan. Patan is een deel van Kathmandu op een dik uur wandelen. En ook terug, in de regen.
Verder hebben we ook hier onze portie tempels, trappen, karmadelers en godsvereringen gehad hoor. Maar we hebben het vooral rustig aangepakt.
Als je ergens wat langer verblijft is het prettig dat de omgeving al bekend begint aan te voelen en je gewoon door de straten kan lopen en weten waar je echt bent en waar alles ligt. Het verkeerssysteem hebben we intussen onder de knie en is eigenlijk wel goed eens je het doorhebt.Dat gaan we nog missen he. Alsook de heilige dieren op straat. De andere staan wel op de menukaarten, dat toch vooral kip en geit is. Meestal aten de toch nog steeds van de vegetarische kaart.Maar we ontdekten ook een heus Italiaans restaurant en aten fish and chips. Voor het eerst hebben we ook een bruin brood met choco kunnen eten als ontbijt. Toen dit binnen was zijn we er beide zelfs terug van in slaap gevallen. Soms zijn simpele dingen toch zo leuk.
Verder was het leuk om Fabienne en Daniel of Aagje en Karel eens tegen te komen of mee te gaan eten. En hebben we genoten van een filmpje te kijken, een boek te lezen of gewoon een lekkere koffie te gaan drinken.

En op de laatste dag van ons verblijf mochten we teruggaan naar het reisbureau om het verdict te horen in verband met ons visum.
En dat wat goed nieuws. We mogen gaan..
De Chinezen hadden intussen de regels wel weer veranderd en de groep heeft geen visum gekregen..
Dus wij gaan alleen en zullen zien of we daar nog anderen gaan tegenkomen..
Maar het is toch niet gemakkelijk om op het dak van de wereld te geraken...