een dagje treinen

Als ik in de trein mijn heuptasje open zie ik daar een licht geel doekje inzitten. Tiens, dat herinner ik me niet.. Ik kijk even wat beter en zie dan een pootje.. en nog een..
En dan gooi ik het snel aan de kant, de verdwenen salamander was er in gekropen en gestikt..
En zijn laatste rustplaats wordt dan maar het treintoilet..

We delen de nacht een compartimentje met zes. Als iemand wil gaan slapen is de rest ook verplicht om dit te doen.
Maar we geraken door de nacht heen,ondanks de vele verkopers die steeds de trein opspringen als die stopt.
Tegen de avond bestellen we ook brood, maar dit blijkt een hele curryschotel met rijst en brood te zijn. Omdat de lepeltjes zo vies zijn eten we maar met onze handen, maar echt smakelijk is dat toch niet..
Als we na 25 uur treinen aankomen in Varanasi (de naam die wij gebruiken voor Benares) blijkt het moeilijk om weg te geraken van het station. Maar uiteindelijk worden we opgehaald en vinden we een slaapplaats. Waar we na 25 liggen toch snel gebruik van maken..