stadsbezoek

Omdat we de nacht doorbrengen in een ruimte zonder ramen is het eigenlijk veel te warm en slapen we slecht.
Maar dat is niet zo erg want veel doen we toch niet meer in de woestijn.
Onderweg loopt het weer een beetje zoals de voorbije dagen. Koeien waar we regelmatig voor moeten uitwijken, kuddes schapen die naar eigen goesting oversteken, een kameel of ezel met kar achter die rustig over de weg hobbelt, voorbijsteken als er tegenliggers komen en op het laatste nog vlug wegdraaien, links en rechts voorbij gaan, van de weg afgaan als de grond ernaast er beter bij ligt,.. Maar gelukkig hebben wij een fantastisch chauffeur die dit alles vlotjes doet, en zijn plaats op de weg steeds weer neemt. Hij rijdt op een zeer assertieve manier maar geraakt overal door.
Het is wel een beetje een eigenwijze man met een paar vervelende gewoontes, en begint elke zin met Actually my friend.... Verder spreekt hij alleen tegen Andre, maar dat doet iedereen hier, dus ik ben dat al wat gewoon.. De vrouw heeft hier echt nog niets te zeggen en moet daarbij nog eens al het werk doen, op straat, in de bouw, het land, het huishouden... Mannen werken ook wel, maar er wordt toch ook veel gerust door deze bevolkingsgroep...

Bikaner..
Een stadje waar slechts een paar paginas aan worden besteed in onze trotter wegens niet interessant...
Als we in een restaurantje zitten komt er zich weer eens iemand voorstellen en wil ons gidsen.. We gaan er op in want de oude stad is een wirwar van straatjes.
Enkele minuten later zitten we met drie op zijn motor.. Heerlijk om in het meest chaotische verkeer te wereld op dit voertuig te kunnen zitten, op Indische wijwe...
Dankzij deze jongen beleven we weer een fijne avond en leren we de stad op een andere manier kennen...
Voor ons is Bikaner zeker een bezoekje waard..