De grens oversteken

Gisterenavond hebben we met onze Zwitserse trotters de trein genomen richting Nepal. De Indische politie vertrouwt duidelijk hun landgenoten niet al te veel want we moesten in een afgebakende zone in het station op de trein wachten. Wel nog altijd een raar gevoel dat de Indiers heel de tijd aan de koord stonden te staren naar ons. Zoals verwacht had ook deze trein vertraging. Deze vertraging heeft mij per toeval wel het beeld opgeleverd dat mij het meest van India zal bijblijven. Hierover meer als we onze bevindingen van India meedelen na de reis.
Omdat we tickets van de eerste klasse hadden gekocht verwachtten we aan een wagon met toch een minimum aan luxe. Viel dit tegen : we kregen een afgesloten ruimte van 2 op 2 meter met 2 stapelbedden en geen lakens. Gelukkig waren er dit keer wel geen insecten te bespeuren. Helga en ik slapen boven maar dit blijkt een foutieve keuze aangezien we beide keelpijn hebben van de blazer die heel de nacht bleef draaien.
Van het station nemen we een locale bus die ons in een paar uurtjes naar de grens brengt. Daar worden we opgewacht door een vriendelijke ambtenaar. Als een Indier te vriendelijk is tegen toeristen is het dubbel oppassen, en zo is het ook deze keer. Hij probeert oms te overtuigen om onze roepies te wisselen alvorens de grens over te gaan. Hij denkt natuurlijk aan zijn commissie. Maar ons geld is toch al op dus wij moeten niet meer wisslen. Eenmaal de Indische formaliteiten achter de rug gaan we naar de Nepalese grenswachters. Waar we ook zeer vriendelijk worden ontvangen. We hopen dat we in Nepal geen voer zouden zijn voor commerciele gieren, maar al snel blijkt onze hoop vervlogen. Onze Nepalese vrienden sturen ons naar een agentschap die ons toevallig bustickets naar Pokhara kan bezorgen. Gezien we geen andere oplossing hebben gaan we maar in op hun voorstel om een overgeprijsde bus te nemen. Na een rit van zeven uur, waar al duidelijk wordt hoe mooi natuur is, komen we aan in Pokhara.
Bij aankomst blijkt dat de kamer die we via internet geboekt hadden reeds is afgegeven aan een andere toerist. We vinden al snel een andere kamer waardoor we na een vermoeiende dag toch kunnen gaan slapen..